ΤΑΣΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΓΚΕΝΤΖΟΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ DRTV ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ


Αγκάθια...

 
Μεγάλη βδομάδα... κι ακόμα ένα Πάσχα κάθεται πάνω στην πλάτη μας!
Οι σκέψεις μου πολλές και αντιφατικές... 
Δεν θα πω ούτε πολλά, ούτε σοφά λόγια!
Δεν είναι αυτονόητο ότι και του χρόνου θα μας τιμήσει η Μεγάλη Τετάρτη... ή η Μεγάλη Πέμπτη με την παρουσία της!
Ποιος από μας γνωρίζει πως θα είναι τα πράγματα για τον ίδιο ή για τους δικούς του ανθρώπους σε ένα χρόνο από τώρα;
Κι εμείς οι κοινοί θνητοί που έχουμε εστιάσει την επιλεκτική μας όραση προς το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας μάλλον ξεχνάμε πως δεν μπορούμε  να σταματήσουμε τον χρόνο!
Δεν είμαι απαισιόδοξος... 
Το μόνο ίσως που περνά από το χέρι μας... είναι να βελτιώσουμε τους εαυτούς μας και να δώσουμε ευχές στους άλλους κι αυτές οι ευχές... να είναι ευχές της ψυχής μας.
Είμαι αισιόδοξος!
Εύχομαι λοιπόν όλοι να είμαστε καλά στην υγεία μας, να εκτιμήσουμε τα θετικά κομμάτια του παρόντος, να αγαπήσουμε βαθιά τον εαυτό μας, να ζούμε το παρόν μέσα στο παρόν... και τις γιορτινές μέρες του χρόνου να ανταλλάσσουμε πάντα αληθινές ευχές.
Δήλωσα πολλές φορές πως είμαι δογματικός!
Γιατί άραγε να διάλεξα την συγκεκριμένη εικόνα - κάρτα για να σας ευχηθώ;
Κάποιοι άνθρωποι δεν θα πιάσουν στα χέρια τους μαχαίρι και πιρούνι αυτές τις άγιες μέρες, κάποιοι άνθρωποι θα πληγώσουν τους δικούς τους και άλλοι θα πληγωθούν...
Τα πιρούνια και τα μαχαίρια του λαού έχουν αγκάθια!
Τα κουτάλια κάποιων άλλων είναι χρυσά...
Θα ήθελα τα αγκάθια να γδάρουν τις λείες επιφάνειες και να διεκδικήσουν τον χώρο τους...
Δεν το βλέπω να γίνεται και λυπάμαι...
Είμαι όμως και πραγματιστής!
Η πολιτική ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να είναι ένα μέσο για να εξυπηρετήσει κάποιος τα προσωπικά του συμφέροντα!
Η πολιτική σκηνή της πατρίδας μας - εξαιρέσεις φωτεινές φυσικά πάντα θα υπάρχουν - εξακολουθεί να μαζεύει γύρω της μέτριους, σοβαροφανείς, δήθεν, κομπλεξικούς και σκουπίδια...
Είμαι και ρομαντικός ο άτιμος...
Θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο διαφορετικό, σε έναν κόσμο περισσότερο ανθρώπινο... χιλιόμετρα μακριά από τις μάσκες του συμφέροντος!
Ευτυχώς που υπάρχει ο κόσμος των μυθιστορημάτων μου...
Καλό Πάσχα!!!